Παρασκευή 8 Αυγούστου 2008

Τύχη, ή Δημιουργία;

Οι μεταλλάξεις, ευτυχώς για εμάς, είναι σχετικά σπάνιες. Συμβαίνουν περίπου μία σε κάθε δέκα εκατομμύρια αναδιπλασιασμούς του μορίου του DNA...

(1 με 7 μηδενικά, δηλαδή 10 εκατομμύρια !!).

Η πιθανότητα του να συμβούν δύο σχετιζόμενες μεταξύ τους μεταλλάξεις στην σειρά είναι το γινόμενο των επί μέρους πιθανοτήτων :
1 με 7 μηδενικά X 1 με 7 μηδενικά = 1 με 14 μηδενικά.
δηλαδή εκατό τρισεκατομμύρια.

Δύο μεταλλάξεις σε μία μύγα δεν θα προκαλούσαν τίποτε περισσότερο από μία αλλαγή, ίσως, στο ζάρωμα των φτερών της.
Η πιθανότητα να έχουμε τρείς στην σειρά σχετιζόμενες μεταλλάξεις είναι
1 με 21 μηδενικά
( δηλαδή ένα δισεκατομμύριο τρισεκατομμύρια ) !
Ξαφνικά ούτε ο ωκεανός δεν φθάνει για να χωρέσει τόσες μύγες!

Τι γίνεται με τέσσερεις μεταλλάξεις;
1 με 28 μηδενικά !!!!!!!
Ούτε όλη η γη δεν φθάνει για να χωρέσει τόσους μικροοργανισμούς!
Και μιλάμε μόνο για τέσσερις μεταλλάξεις.

Χρειάζονται πολύ περισσότερες για να μετατρέψουν ένα ψάρι σε καθηγητή πανεπιστημίου !!!!

Για να αλλάξει& το γενετικό υλικό από ένα είδος σε ένα άλλο είδος χρειάζονται αρκετά εκατομμύρια μεταλλάξεις στην σειρά , και για κάθε μία από αυτές, θα πρέπει να πολ/σιάζουμε επί 10 εκατομμύρια !!!!

Σε αυτό το σημείο οι νέο-Δαρβινιστές είπαν ότι ναι μεν οι πιθανότητες είναι ελάχιστες αλλά έχουμε (κατ αυτούς) όλο τον απαιτούμενο χρόνο, 5 δισεκατομμύρια χρόνια περίπου

Αλλά τα 5 δισεκατομμύρια χρόνια είναι σε δευτερόλεπτα, 1 με 17 μηδενικά
Πόσα άτομα περιέχει το όλο το σύμπαν ??
1 με 80 μηδενικά !!!!

Έτσι λοιπόν όλο το σύμπαν δεν είναι τόσο μεγάλο η τόσο παλαιό
για να χωρέσει την πιθανότητα της εξέλιξης ας πούμε του αλόγου,
την οποία ο ίδιος ο Huxley, υποστηρικτής της θεωρίας της εξέλιξης υπολόγισε σε 1 με 3.000.000 μηδενικά !!!

Βλέπουμε λοιπόν ότι η επιστήμη των μαθηματικών αποκλείει κάθε πιθανότητα οι μεταλλάξεις να δημιούργησαν εξελικτικές αλλαγές

Συνεχίζεται . . .

******************

. . . σε συνέχεια του προηγούμενου . . .

Η θεωρία της αυτόματης γένεσης των αμινοξέων, με κάποια ηλεκτρική εκκένωση από την ατμόσφαιρα και συνθέσεων αζωτούχων και ανθρακούχων ουσιών σε αμινοξέα.
Πολλά μαζί αμινοξέα μπορούν να σχηματίσουν μια πρωτεϊνη ( λεύκωμα ) . Υπάρχουν βέβαια πολλά αμινοξέα και πολλά είδη λευκωμάτων. Για το κάθε ένα, σύμφωνα με τη θεωρία, θα πρέπει να έγινε μια ξεχωριστή εκκένωση.
Πώς το λεύκωμα πήρε ζωή ?
Γιατί η επιστήμη σήμερα με όλα τα μέσα που κατέχει δεν μπορεί να φτιάξει λευκώματα, λίπη, υδατάνθρακες?
Η πιθανότητα να σχηματισθεί τυχαία έστω και ένα απλό μόριο πρωτεΐνης μέσα σε μια οργανική σούπα ανέρχεται από τους εξελικτικούς στο 10 στην 113(δύναμη). Η πιθανότητα όμως 10 στην 30 ( δύναμη ) απορρίπτεται από τους μαθηματικούς σα να μην συμβαίνει ποτέ
Και ο αριθμός 10 στην 113 είναι μεγαλύτερος από τον συνολικό αριθμό ατόμων που υπάρχουν στο σύμπαν (10 στην 80)
Μερικές πρωτεΐνες χρησιμεύουν σαν δομικά υλικά του κυττάρου και άλλες σαν ένζυμα. Χωρίς τη βοήθεια αυτών το κύτταρο θα πέθαινε. Γύρω στις 2.000 πρωτεΐνες-ένζυμα χρειάζονται γιά τη δραστηριότητα του κυττάρου. Οι πιθανότητες να ληφθούν όλες αυτές στην τύχη είναι 10 στην 40.000 !!!!!!!
Ο άγγλος καθηγητής Hoyle χρησιμοποιεί ένα γνωστό παιχνίδι, τον κύβο του Rubic, για να δείξει πόσο ανόητο είναι να πιστεύει κανείς στην τυχαία δημιουργία της ζωής. "Δώστε μπερδεμένους κύβους σε ένα άτομο με δεμένα μάτια και αφήστε τον να κάνει μιά τυχαία κίνηση κάθε δευτερόλεπτο. Θα χρειαστεί εκατοντάδες φορές περισσότερος χρόνος από την ηλικία της γης την οποία ανεβάζουν σε 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια, για να λύση το παιχνίδι των κύβων".
Χρειάζεται πολύ μεγάλος φανατισμός εναντίον της αλήθειας για να παραδεχθεί κανείς τέτοιου είδους παραδοξολογίες.
Ο άνθρωπος δημιουργήθηκε από το Θεό, γράφει η Αγία Γραφή. Η περιγραφή είναι απλή και λογική.
"Και έπλασε Κύριος ο Θεός τον άνθρωπον από χώματος εκ της γης και ενεφύσησεν εις τους μυκτήρας αυτού πνοήν ζωής και έγεινεν ο άνθρωπος εις ψυχήν ζώσαν". (Γένεση β:7)
Το ότι το σώμα του ανθρώπου είναι φτιαγμένο από χώμα, είναι αποδειγμένο από την αναλυτική Χημεία. Ο,τι στοιχεία περιέχει το χώμα, περιέχει και το σώμα. Το ότι το σώμα έχει ζωή, ψυχή και πνεύμα, φανερώνεται από την ενέργεια του Θεού, ο οποίος "ενεφύσησεν εις τους μυκτήρας αυτού πνοή ζωής". Ο Θεός δεν ενεφύσησεν ούτε οξυγόνο, ούτε αέρα, διότι ο Θεός δεν αναπνέει, αλλά ενεφύσησε Πνεύμα το οποίο, "εφύλαξε" μέσα σ' αυτό το σώμα.
Είναι συχνό το φαινόμενο η "επιφανειακή" επιστήμη να διαφωνεί με την "αληθινή" επιστήμη, το σίγουρο όμως είναι ότι η "αληθινή" επιστήμη δεν διαφωνεί με την Αγία Γραφή.-
Βασικά λοιπόν πως αρχίζει η δημιουργία ενός ζώντος οργανισμού; Ουσιαστικά, ένας οργανισμός αρχίζει με αμινοξέα. Έρχεται σε ογδόντα διαφορετικούς τύπους, αλλά μόνο είκοσι από αυτούς βρίσκεται στους ζώντες οργανισμούς. Εάν τα αμινοξέα δημιουργήθηκαν από την ακτινοβολία στην πρωτόγονη Γη, δεν θα υπήρχε καμία αποκάλυψη ποιος τύπος οξέος θα δημιουργούταν. Οι πιθανότητες που υπάρχουν είναι ακριβώς μια στις τέσσερις. Το τέχνασμα είναι να απομονωθεί ο σωστός τύπος αμινοξέων. Κατόπιν τα σωστά αμινοξέα πρέπει να συνδεθούν μαζί στη σωστή ακολουθία για να παραγάγουν τα πρωτεϊνικά μόρια. Φανταστείτε πόσο δύσκολο θα ήταν αυτό να γίνει από τις μη καθοδηγούμενες χημικές αντιδράσεις. Θα ήταν βέβαια απλό εάν κάποιος χρησιμοποιούσε τη νοημοσύνη του για να λύσει αυτό το πρόβλημα και σκόπιμα να επιλέγει και να συγκεντρώνει εκ νέου τα αμινοξέα ένα την κάθε φορά. Αλλά θα πρέπει κάποιος να του υπενθυμίσει ότι αυτή είναι μια μη καθοδηγούμενη εξέλιξη, και δεν είναι διαθέσιμη καμία οδηγία απ έξω.
Εκτός από αυτό, υπάρχουν κι άλλοι παράγοντες που μπερδεύονται στο παραγόμενο υλικό, όπως οι πρόσθετες αντιδράσεις μέσα στην ακολουθία.
Άλλα μόρια τείνουν να αντιδράσουν ευκολότερα με τα αμινοξέα από ό,τι τα αμινοξέα αντιδρούν μεταξύ τους. Κατά συνέπεια, υπάρχει το πρόβλημα με τα ξένα μόρια.
Ακόμα και στο επαναστατικό πείραμα του Stanley Miller μόνο δύο τοις εκατό του υλικού που παρήγαγε συντέθηκε από αμινοξέα, έτσι θα υπήρχαν πολλές άλλες χημικές ουσίες μέσα στο παραγόμενο υλικό, που θα χάλαγαν αυτή τη διαδικασία.
Υπάρχει επίσης και μια άλλη περιπλοκή.
Τα μισά από τα αμινοξέα είναι δεξιόστροφα και τα άλλα μισά είναι αριστερόστροφα. Μόνο όμως τα αριστερόστροφα βρίσκονται στην ζώσα ύλη.
Κόψτε λοιπόν τις μισές πιθανότητες.

Τα σωστά οξέα πρέπει να συνδέονται μαζί στη σωστή σειρά -ακολουθία. Επιπλέον, πρέπει να σχηματίζουν τους σωστούς δεσμούς - πεπτιδικοί δεσμοί για να είμαστε ακριβείς - στις σωστές θέσεις γιατί η πρωτεΐνη διπλώνεται με το σωστό τρισδιάστατο τρόπο.
Εάν όλα αυτά τα βήματα δεν πραγματοποιηθούν ακριβώς, η πρωτεΐνη δεν θα λειτουργήσει !!!!!

Ένα παρόμοιο παράδειγμα θα ήταν ένα παλιό τυπογραφικό μηχάνημα, με τα γράμματα του να επιλέγονται από το χέρι. Προκειμένου να τυπωθούν τα γράμματα, θα επιλέγονταν από ένα καλάθι και θα έμπαιναν πάνω στη μηχανή της εκτύπωσης. Εάν κάποιος ευφυής άνθρωπος καθοδηγεί αυτή την επιλογή, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Όμως υποθέστε ότι τα γράμματα λήφθηκαν από το καλάθι και τοποθετούνται πάνω στη μηχανή από ένα χιμπατζή. Εάν τα γράμματα επιλέχτηκαν τυχαία και τοποθετήθηκαν τυχαία επάνω στη μηχανή (που φυσικά τοποθετούνται προς τα πίσω και ανάποδα), τότε ποια θα είναι η αίσθηση που θα δημιουργηθεί αν το τελικό αποτέλεσμα ήταν λέξεις, προτάσεις και παράγραφοι με την σωστή σειρά; Είναι εξαιρετικά απίθανο.

Με τον ίδιο τρόπο, ίσως εκατό αμινοξέα πρέπει να τεθούν μαζί με ακριβώς το σωστό τρόπο για να κάνουν ένα απλό πρωτεϊνικό μόριο. Και θυμηθείτε, αυτό είναι απλώς το πρώτο βήμα. Ένα πρωτεϊνικό μόριο δεν είναι αρκετά ικανοποιητικό για να κάνει έναν ζώντα οργανισμό. Περίπου άλλα διακόσια πρέπει να δημιουργηθούν με τον ίδιο τρόπο και να συγκεντρωθούν ακριβώς με τη σωστή σειρά για να κάνουν ένα χαρακτηριστικό ζωντανό κύτταρο. Υπάρχει ακόμη πιθανότητα για να γίνει;
Στα έμβια συστήματα, η καθοδήγηση που απαιτείται για να συγκεντρωθούν όλα τα μέρη προέρχεται από το DNA, το οποίο λειτουργεί μαζί με το RNA. Η παραγωγή αυτών των DNA και RNA είναι ένα ακόμη πιο περίπλοκο ζήτημα από αυτό των πρωτεϊνών. Η σύνθεση των βασικών ομάδων -κλειδιών- για το DNA και το RNA ποτέ δεν έχει επιτύχει εκτός από ιδιαίτερα μη πειστικές συνθήκες που δεν έχουν καμία ομοιότητα με εκείνες της πρωτόγονης Γης. Οι δυσκολίες του να συνθέσουμε DNA είναι, αυτή τη στιγμή, πέρα από τη φαντασία μας.

Μερικοί εξελικτικοί επιστήμονες θεωρούν ότι όλες οι ανωτέρω μη καθοδηγούμενες χημικές αντιδράσεις πραγματοποιήθηκαν σύμφωνα με την ιδέα της Τυχαίας Πιθανότητας. Αυτή η θεωρία συνδυάζει την τυχαία πιθανότητα με το χρόνο για να παραχθεί η ζωή. Αυτή εξετάσθηκε μαζί με τη θεωρία της στατικής κατάστασης του σύμπαντος (ότι το Σύμπαν ήταν απείρως παλαιό), και ποιος ξέρει τι θα μπορούσε να συμβεί μέσα σε ένα άπειρο χρονικό διάστημα; Αν δεν είχε τότε η θεωρία της σταθερής κατάστασης βγει λάθος, η θεωρία της τυχαίας πιθανότητας θα ήταν σχεδόν εύλογη.

Το 1965, με την ανακάλυψη της κοσμικής ακτινοβολίας υποβάθρου, οι επιστήμονες ανέπτυξαν τη θεωρία του Big Bang. Αυτή η θεωρία μετέβαλλε τις αντιλήψεις των κοσμολόγων και των οπαδών της θεωρίας της εξέλιξης, έτσι ώστε συμφώνησαν ότι το Σύμπαν ήταν περίπου 14 δισεκατομμυρίων ετών. Από το 1965, πρόσφατες εργασίες έχουν δείξει ότι η Γη είναι λιγότερο από 5 δισεκατομμυρίων ετών (αυτό συμφωνεί με τη θεωρία του Big Bang). Ακόμη μέσα σε αυτά τα 5 δισεκατομμύρια έτη, δεν παρέχονται οι πιο βασικές συνθήκες για να μπορέσει να σχηματισθεί η ζωή πάνω στη Γη. Σύμφωνα με τους εξελικτικούς η Γη πέρασε μια μακρά, πολύ μακρά περίοδο, ψύξης. Κάποτε έφτασε σε μια κατάλληλη θερμοκρασία όπου μπόρεσε θεωρητικά να υποστηρίξει τη ζωή. Βασισμένοι στην ανακάλυψη των μικροαπολιθωμάτων, οι εξελικτικοί επιστήμονες έχουν υπολογίσει τώρα, κατά προσέγγιση, ότι ο χρόνος ο οποίος πέρασε μεταξύ μιας σωστής θερμοκρασίας, που μπορεί να υποστηρίξει τη ζωή, και της πρώτης εμφάνισης της πραγματικής ζωής ήταν μόνο περίπου 400.000.000 χρόνια. Αυτός όμως δεν είναι αρκετός χρόνος για να πραγματοποιηθεί μια χημική εξέλιξη. Όχι μόνο είναι ένας πολύ σύντομος χρόνος, αλλά οι καθαρές μαθηματικές πιθανότητες για τη συναρμολόγηση όλων των απαραίτητων στοιχείων ενός ζωντανού οργανισμού είναι αστρονομικές. Ακόμα κι αν οι συνθήκες βελτιστοποιήθηκαν, δεν θα υπήρχε καμιά πραγματική πιθανότητα.

Εάν όλος ο άνθρακας στο Σύμπαν τοποθετηθεί πάνω στην επιφάνεια της Γης - που δεν θα μπορούσε αναμφισβήτητα ποτέ να συμβεί - και του επιτραπεί να αντιδράσει με τον πιο γρήγορο δυνατό ρυθμό, και αφεθεί πάνω στη Γη για ένα δισεκατομμύριο χρόνια (έστω και αν το χρονικό διάστημα που αναφέραμε είναι μόνο 400 εκατομμύρια χρόνια), οι πιθανότητες δημιουργίας ενός και μόνου ζωντανού μορίου είναι 1 προς 1060 .

Ο Behe (συντάκτης του βιβλίου το Μαύρο Κιβώτιο του Δαρβίνου) έχει πει ότι η πιθανότητα να συνδεθούν μαζί μόνο 100 αμινοξέα θα ήταν ίση με την πιθανότητα ενός τυφλού που προσπαθεί να βρει ένα συγκεκριμένο κόκκο άμμου στην έρημο της Σαχάρας, και μάλιστα που το πετυχαίνει όχι μόνο μια φορά αλλά τρεις φορές!

Τα παραπάνω λοιπόν, δεν είναι θεωρία (όπως η εξέλιξη) , ούτε προσωπικές υποκειμενικές απόψεις, όπως οι δικές σου ή οι δικές μου, αλλά «ξερά» μαθηματικά !!

ΑΝ μετά από αυτά θέλει κάποιος να ΠΙΣΤΕΥΕΙ στην τυχαιότητα μιας εξελικτικής πορείας της ζωής, είναι βεβαίως δικαίωμά του.
Το να πιστεύει όμως κάποιος στην επέμβαση μιας διάνοιας, δεν θα πρέπει απλώς να είναι σεβαστό από όλους, αλλά είναι σαφώς πολύ απλούστερο, αλλά και πολύ λογικότερο . . .

Αναδημοσίευση από: http://www.physics4u.gr/articles/2003/creationvital.html

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Xairete!
Fantazomai oti den apodexesthe ton Darvino epeidh antikeintai ta porismata tou sthn Agia Grafh (para to gegonos oti uparxoun xiliades apolithwmara ekatommuriwn etwn diaforwn anthrwpoeidwn). Sumfwnw apolutws.
Shmeiwnw parempiptontws oti eseis eiste pio prowthhmenos, afou emfanizete leitourgous ths Ekklhsias ws xoirous.

H gh epishs kata thn Grafh einai sto kentro tou kosmou, epipedh, sterewmenh, ''htis ou saleuthhsetai''. Allwste, o Ihsous tou Nauh dietakse ton hlio na stamathsei thn poreia tou. Profanws opoios den dexetai to gewkentriko montelo pou kathierwnei h Palaia Diathhkh (Paidagwgos eis Xriston) tha kaigetai aiwniws eis thn geenan tou puros (h opoia pleon apo tous monternous theologous thewreitai aplws ws pikra gia thn elleipsh epikoinwnias me to Theo, auto ematha apo to theologo kai sto Lukeio pro pollwn etwn).

Y.G.1: Posa eth apo ktisews kosmou pisteuete eseis oti exoun parelthei?

Y.G.2: O Adam uphrkse? An den uphrkse, ths biblikhs perigrafhs oushs allhgorikhs, poio to xreos tou anthrwpou enanti tou theou?

Y.G.3: Paradexeste to propatoriko amarthma opws paradidetai sthn Agia Grafh? An oxi, giati staurwthhke o Ihsous? H mhpws kai eseis, opws h OODE, pisteuete oti o Augoustinos stereitai xristianikou pneumatos? Shmeiwnw oti h xristianikh eikonografia deixnei ton Ihsou na teinei xeira agaphs kai lutrwsews (apo ti arage?) stous Adam kai Eua, oxi se duo anthrwpous aoristws.

Y.G.4: H episthmh einai sobaro pragma gia na epafietai h didaskalia kai proodos ths sta ierateia kai tous pistous. Diafwneite?

Y.G.5: Giati nomizete h papikh ekklhsia kunhghse ton Galilaio? Giati to (profanws gnhsio tote kai oxi kilhdwmeno apo tous papikous kai tous oikoumenistes) Patriarxeio kunhghse, metaksu pollwn, ton Beniamin ton Lesbio pou didaske to hliokentriko susthma, algebra, gewmetria klp klp? Telika, mhpws logw ths episthmhs kai tou atheou diafwtismou h ekklhsia katafeugei olo kai perissotero sto texnasma ths allhgorikhs ermhneias?

Y.G.6: Elpizw na mh logokrithw.

An xreiastei tha epanelthw.

P. MICHALOPOULOS είπε...

Xairete! :-)

http://xairete.blogspot.com/

Αντώνης είπε...

Χαίρετε,

τα στοιχεία σας είναι λανθασμένα.

1) Πρόσφατες γενετικές μελέτες έδειξαν ότι από γονείς σε παιδί υπάρχουν παραπάνω από 100 τυχαίες γενετικές μεταλλάξεις.

2) αναφορικά με τον τίτλο του ιστολογίου σας. Η αντίληψη σας για την εξέλιξη είναι εντελώς λανθασμένη, κανένας δεν είπε ότι κατάγεστε από κάποιον πίθηκο.

Αυτό που έχει αποδειχθεί, είναι κάπου στο μακρινό παρελθόν είχαμε εναν κοινό πρόγονο με τους πιθήκους, ουρακουτάγκους κλπ. Το ένα κλαδί κατέληξε στον άνθρωπο, με αρκετά είδη ανθρώπου να παρακμάζουν και να εξαφανίζονται στην προρεία.

Με τους χιμπαντζίδες μοιραζόμαστε τραγικά σημαντικό ποσοστό του DNA, αυτό είναι κάτι μή αμφισβητήσιμο. έχουν γίνει ΠΟΛΛΕΣ μελέτες σε χιμπαντζίδες, βιολογικές, συμπεριφορικές, κοινωνιολογικές. έχουμε ανακαλύψει ότι έχουν ισχυρή κοινωνική δομή, αίσθημα δικαιοσύνης, συνεργασία-ανταμοιβή, συναισθήματα.

Είναι κρίμα να απαρνιέστε την εξέλιξη του είδους σας για ένα βιβλίο 2000 ετών και ένα παραμύθι που σας είπαν όταν ήσασταν μικρός. Κρατήστε τον θεό σας αν θέλετε, αλλά μην απαρνιέστε την πρόοδο των συνανθρώπων σας. Η ίδια επιστήμη με της ίδιες αρχές που σας έφερε στον ηλεκτρονικό υπολογιστή από την εποχή του χαλκού, έφτασε στα συμπεράσματα που έχει φτάσει.

να είστε καλά.

P. MICHALOPOULOS είπε...

Nα είστε καλά! :D

http://darwinismos.blogspot.com/2008/08/blog-post_7620.html