Η Βίβλος, και η εξελικτική θεωρία.

Σχετικό με όσα αναφέρουν οι υποστηρικτές των δύο αντίθετων απόψεων επάνω στην καταγωγή της ζωής (εξέλιξη ή δημιουργία), αν δηλαδή οι απόψεις αυτές έχουν ιστορικές αποδείξεις που να αποδεικνύουν την ορθότητά τους, είναι το ακόλουθο κείμενο:

Οι υποστηρικτές της (άποψης της) Χριστιανικής διδασκαλίας αποκτούν ένα σπουδαίο πλεονέκτημα, δηλαδή την ιστορική παρουσία του Ιησού Χριστού. Από τη στιγμή που ο Ιησούς βρέθηκε στον κόσμο μας, κήρυξε, σταυρώθηκε και αναστήθηκε αποδεικνύοντας την ορθότητα των ισχυρισμών του ότι είναι o Θεός, όλα όσα γράφτηκαν τόσο στην Παλαιά όσο και την Καινή Διαθήκη αποδεικνύονται αυτόματα σωστά. Και φυσικά μέσα σε αυτά συμπεριλαμβάνεται η εξαήμερη δημιουργία του κόσμου από το χέρι του Θεού (η εξαήμερος δημιουργία αναφέρεται στο βιβλίο της Γενέσεως και επαναλαμβάνεται στο βιβλίο της Εξόδου κεφ. 31, εδάφιο 17 ( βλ. επίσης Ιωάννης 1:3). Συνεπώς, η πέτρα στην οποία σκοντάφτει κάποιος, όταν θέλει να φέρει τα πορίσματα της επιστήμης ενάντια στα λόγια του Θεού, είναι ουσιαστικά η ανάσταση του Ιησού Χριστού από τους νεκρούς, αφού η ύπαρξή του ως ιστορικό πρόσωπο είναι αδιαμφισβήτητη.

Στην ερώτηση αν ο Θεός μπορεί να κατηύθυνε την εξελικτική διαδικασία ώστε να καταλήξει κάποια στιγμή στον άνθρωπο, η Αγία Γραφή διδάσκει ότι ο θάνατος μπήκε στον κόσμο μόλις οι πρώτοι άνθρωποι διέπραξαν το προπατορικό αμάρτημα (Γένεση 2:17, Ρωμαίους 5:12), κάτι που έρχεται σε αντίθεση με τον ορισμό της εξέλιξης, η οποία θέλει τους λιγότερο προσαρμοσμένους οργανισμούς να πεθαίνουν και τους καλύτερα προσαρμοσμένους να μεταβιβάζουν το γονιδίωμά τους στους απογόνους τους.
Η απάντηση συνεπώς δεν μπορεί παρά να είναι ότι ο Θεός έφτιαξε τα πάντα από το μηδέν μέσα σε έξι ημέρες (αν σύμφωνα με τις Γραφές δεν υπάρχει εξέλιξη, δεν υπάρχει λόγος οι έξι ημέρες της Γενέσεως να θεωρηθούν ως έξι χρονικά διαστήματα εκατομμυρίων ετών) και με τη δύναμή του συντηρούνται μέχρι και σήμερα (Εβραίους 1:3).

Φυσικά, η χριστιανική άποψη δεν αποκλείει οποιουδήποτε είδους αλλαγή στους οργανισμούς, κάτι που είναι εμφανές για παράδειγμα- στις διάφορες φυλές του ανθρωπίνου γένους, αλλά η διαφοροποίηση, η προσαρμοστικότητα (όπως στην περίπτωση του διαφορετικού χρώματος των ανθρωπίνων φυλών) και η γένεση καινούριων ειδών όπως εκφράζεται από τους υποστηρικτές της εξελικτικής θεωρίας- είναι πράγματα που σχετίζονται μεν, αλλά είναι στη φύση τους διαφορετικά.

Συνεπώς, το βλέμμα του ερευνητή που αμφισβητεί την ορθότητα της βιβλικής άποψης στο ζήτημα της προέλευσης της ζωής πρέπει να στραφεί στο κατά πόσο η ανάσταση του Ιησού Χριστού έλαβε πράγματι χώρα ή όχι, κάτι που αποτελεί κομβικό σημείο, στο οποίο απαντούν θέματα όπως η ορθότητα της χριστιανικής πίστης σε σχέση με τις άλλες θρησκείες, η θεότητα του Ιησού Χριστού, η βεβαιότητα της σωτηρίας την οποία κήρυξε, η μοναδικότητά Του ως μέσο σωτηρίας κ.α.

Η εύρεση της αλήθειας μέσα στην πληθώρα των πληροφοριών που δέχεται ο μέσος άνθρωπος δεν είναι κάτι το εύκολο. Ακόμη και μέσα από την επιστημονική γλώσσα όμως ο Θεός συνεχίζει να μας υπενθυμίζει ότι Εκείνος είναι ο δημιουργός των πάντων, ένας δημιουργός του οποίου η υπομονετική καλοσύνη μας καλεί σε μετάνοια και σωτηρία μέσω του Ιησού Χριστού, (σ.σ. μέσω της Εκκλησίας Του). Η παρουσία Του ως άνθρωπος στον κόσμο μας έγινε πραγματικότητα και η ανάστασή Του το θεμέλιο που οδηγεί ανθρώπους εδώ και πολλούς αιώνες να στηρίζουν τη ζωή και τις ιδέες του σε Αυτόν.

Ας γονατίσουμε λοιπόν (φίλοι χριστιανοί) με πίστη μπροστά στην παντοδυναμία και κυριαρχία Του και ας δεχτούμε τη σωτηρία που τόσο απλόχερα μας προσφέρει. Το θαύμα της δημιουργίας του κόσμου τελικά φαίνεται να ωχριά μπροστά στο μέγεθος της αγάπης Του.